Όταν στις 9 Απριλίου, ακριβώς μια εβδομάδα μετά την πολυδιαφημισμένη «Ημέρα Απελευθέρωσης», ο Ντόναλντ Τραμπ εξήγγειλε τρίμηνη αναστολή των δασμών που ο ίδιος είχε δρομολογήσει, στόχος ήταν να αξιοποιηθεί η περίοδος αυτή για να επιτευχθούν συμφωνίες με τους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ. Ο ίδιος, με το γνώριμο ύφος του, διατεινόταν ότι διάφορες χώρες «πεθαίνουν για συμφωνία» και «θα του φιλούσαν τον πισινό» για να την κλείσουν.
Ωστόσο, τρεις μήνες μετά, ο απολογισμός είναι μάλλον απογοητευτικός. Καμία εμπορική συμφωνία δεν έχει υπογραφεί με τη στενή έννοια του όρου· το μόνο που υπάρχει είναι τρεις «συμφωνίες-πλαίσιο» με την Κίνα, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Βιετνάμ, οι οποίες αποτελούν περισσότερο δηλώσεις προθέσεων. Η πιο κρίσιμη από αυτές, εκείνη με την Κίνα, προέκυψε επειδή το Πεκίνο αντέδρασε στους αμερικανικούς δασμούς, μπλοκάροντας τις εξαγωγές σπάνιων γαιών, αναγκάζοντας τις ΗΠΑ να καθίσουν αμέσως στο τραπέζι, ώστε να περισώσουν μέρος του γοήτρου τους.
Παραδοσιακοί σύμμαχοι και νέες ρήξεις
Από τις δεκάδες χώρες που θεωρητικά περίμεναν να διαπραγματευτούν, καμία δεν βιάστηκε να προχωρήσει. Όπως παραδέχθηκε και ο υπουργός Οικονομικών, Σκοτ Μπέσεντ, αρκετές χώρες «ποτέ δεν ήρθαν σε επαφή». Ενδεικτικό είναι το σχόλιο του Γάλλου επιχειρηματία Αρνό Μπερτράν, ο οποίος υπογράμμισε ότι οι ΗΠΑ απέτυχαν να συνάψουν συμφωνίες ακόμη και με παραδοσιακούς συμμάχους (εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου), ενώ ορισμένοι εξ αυτών πέρασαν στην αντεπίθεση. Χαρακτηριστικά, ο Ιάπωνας υπουργός Οικονομικών απείλησε για πρώτη φορά να πουλήσει αμερικανικά ομόλογα, χρησιμοποιώντας τα ως όπλο οικονομικού πολέμου.
Αντί λοιπόν να επιβεβαιώσει την ισχύ της αμερικανικής οικονομίας, η «Ημέρα Απελευθέρωσης» αποκάλυψε τα όριά της και τη φθίνουσα σημασία των ΗΠΑ για το παγκόσμιο εμπόριο. Ακόμη και οι αγορές δείχνουν να αγνοούν τις ρητορείες, διατηρώντας σταθερές θέσεις σε μετοχές που θα έπρεπε να πλήττονται από έναν εμπορικό πόλεμο.
Νέος γύρος εμπορικών επιθέσεων
Μετά τη λήξη του τριμήνου, η κυβέρνηση Τραμπ εμφανίζεται πρόθυμη να δείξει ότι κρατά τον έλεγχο. Παρ’ όλα αυτά, αρκετοί αξιωματούχοι μεταθέτουν την επιβολή αντιμέτρων για τον Αύγουστο, παρατείνοντας έτσι την εκεχειρία για κράτη που δεν έχουν υπογράψει συμφωνία. Στην κατηγορία αυτή ανήκει κυρίως η Ε.Ε., που δείχνει να επιδιώκει συμφωνία υπό την πίεση της αυξανόμενης ενεργειακής εξάρτησης από τις ΗΠΑ.
Ο υπόλοιπος κόσμος, ωστόσο, μπαίνει σε νέο γύρο εμπορικών χτυπημάτων, σε ορισμένες περιπτώσεις με σχεδόν σουρεαλιστικά χαρακτηριστικά. Η Βραζιλία, για παράδειγμα, από δασμό 10% βρίσκεται αντιμέτωπη με δασμό 50%, με αιτιολογία που συνδέεται ακόμη και με τις ποινικές διώξεις κατά του Ζαΐχ Μπολσονάρου. Την ίδια στιγμή, η Βραζιλία έχει πλεόνασμα στις συναλλαγές με τις ΗΠΑ και συζητά μεγαλεπήβολα έργα με την Κίνα, ενώ ο πρόεδρος Λούλα ντα Σίλβα δηλώνει έτοιμος για αντίποινα, κάτι που θα επηρεάσει βασικά προϊόντα, όπως καφές και χυμός πορτοκαλιού.
Χαλκός και εθνική ασφάλεια
Εκτός από την αποστολή επιστολών για νέους δασμούς σε τριάντα χώρες, ακόμη και στον Καναδά με συντελεστή 35%, ο Τραμπ ανακοίνωσε δασμούς στον εισαγόμενο χάλυβα και χαλκό, επικαλούμενος λόγους εθνικής ασφάλειας. Όπως εξήγησε μέσω Truth Social, ο χαλκός είναι το δεύτερο πιο σημαντικό υλικό για το υπουργείο Άμυνας, απαραίτητο για ημιαγωγούς, πυρομαχικά και κέντρα δεδομένων. Βέβαια, ο ίδιος αποσιώπησε ότι η κίνηση αυτή καθιστά τον χαλκό στις ΗΠΑ κατά περίπου 25% ακριβότερο από ό,τι στις ανταγωνίστριες χώρες.
Σε κάθε περίπτωση, ο εμπορικός πόλεμος είναι σε εξέλιξη. Κάπως έτσι, ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος για την έκβαση και τα αποτελέσματά του, ενώ η πραγματική Ημέρα Απελευθέρωσης αργεί…
Πηγή: newmoney.gr
Διαβάστε επίσης: Πληθωρισμός ΗΠΑ: Τα στοιχεία του Ιουνίου μπορεί να επιβεβαιώσουν τους φόβους της Fed