Από τον διαμαντένιο φιόγκο της Αυτοκράτειρας Ευγενίας, έως τα σμαράγδια της Μαρίας Λουίζας, οι ειδικοί εκτιμούν πως τα κλεμμένα κοσμήματα του Λούβρου, αξίας 88 εκατομμυρίων ευρώ, είναι ήδη «καμένα» στην αγορά.
Οι γαλλικές αρχές τα περιέγραψαν ως ανεκτίμητα. Ωστόσο, η τελευταία φορά που το περίφημο διαμαντένιο περιδέραιο της αυτοκράτειρας Ευγενίας πωλήθηκε, είχε αγγίξει το ποσό των 6,72 εκατομμυρίων ευρώ. H σημερινή του αξία, λίγες ημέρες μετά τη ληστεία στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι, είναι πολύ πιο δύσκολο να προσδιοριστεί.
Εκτός αν η κλοπή έγινε κατόπιν παραγγελίας, τα κλεμμένα βασιλικά περιδέραια, τιάρες και σκουλαρίκια θεωρούνται, ήδη, «καμένα» στον κόσμο της αγοράς τέχνης, τουλάχιστον στη γνωστή τους μορφή. Η ληστεία τύπου «Ocean’s Eleven» έχει λάβει τεράστια δημοσιότητα, γεγονός που καθιστά αδύνατο τα κοσμήματα να πωληθούν ή να φορεθούν δημοσίως.
Σύμφωνα με το Bloomberg, και στη μαύρη αγορά, η τιμή μειώνεται κατακόρυφα. Η πώληση των λίθων ξεχωριστά μπορεί να είναι πιο διακριτική, αλλά παραμένει εξαιρετικά δύσκολη. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι τα υπέροχα και σπάνια κοσμήματα, διαμάντια, σμαράγδια, ζαφείρια και χρυσός, μπορεί να διαλυθούν και να λιώσουν. Επισήμως, η αξία των οκτώ κλεμμένων αντικειμένων ανέρχεται στα 88 εκατομμύρια ευρώ, όμως σύμφωνα με την εισαγγελέα του Παρισιού Λορ Μπεκιό, η αξία αυτή μειώνεται σημαντικά αν τα περίπου 9.000 πολύτιμα πετράδια πωληθούν μεμονωμένα.
Συνήθως είναι η ακρίβεια της ληστείας που εντυπωσιάζει τους κινηματογραφιστές, αλλά η επόμενη πράξη, δηλαδή η διακίνηση της λείας, είναι εξίσου επικίνδυνη. «Συχνά οι ληστές συνειδητοποιούν ότι το ρίσκο είναι υπερβολικό», εξηγεί η Σάρλοτ Τσέιμπερς-Φάρα, στέλεχος του Art Loss Register στο Λονδίνο. «Αν δεν έχουν καταφέρει να πουλήσουν τα κλοπιμαία μέσα σε έξι μήνες ή έναν χρόνο, το βάρος γίνεται δυσβάστακτο», δηλώνει.
Τα πολύτιμα πετράδια διατηρούν συνήθως τη μεγαλύτερη αξία, όμως έχουν μοναδικά χαρακτηριστικά, μέγεθος, βάρος, κοπή, που μπορούν να ταυτοποιηθούν. Για να ξεπεράσουν αυτό το εμπόδιο, οι λίθοι μπορεί να αποσυναρμολογηθούν, να ξανακοπούν και να επανασυναρμολογηθούν, ώστε να γίνουν σχεδόν αγνώριστοι, λέει η Τσέιμπερς-Φάρα.
Ο Τόμπιας Κόρμιντ, διευθύνων σύμβουλος του κοσμηματοπωλείου 77 Diamonds, εκτιμά ότι οι κλεμμένοι πολύτιμοι λίθοι μπορεί να αξίζουν περίπου 13,4 εκατομμύρια δολάρια, με το μεγαλύτερο μέρος της αξίας να προέρχεται από τέσσερα μεγάλα διαμάντια σε μία από τις κλεμμένες καρφίτσες. «Κάποιος μπορεί να πληρώσει το ένα δέκατο της πραγματικής αξίας, να τα κρατήσει δέκα χρόνια και ύστερα να αρχίσει σιγά σιγά να τα διαλύει και να τα πουλά», αναφέρει.
Ο λιωμένος χρυσός είναι σχεδόν αδύνατο να ταυτοποιηθεί, ενώ η τιμή του έχει αυξηθεί σχεδόν 60% φέτος, αγγίζοντας επίπεδα ρεκόρ. Ωστόσο, σε αντίθεση με τη χρυσή τουαλέτα του Μπλένχαϊμ Πάλας που κλάπηκε το 2019, τα κοσμήματα του Λούβρου δεν περιείχαν αρκετό μέταλλο, ώστε να δικαιολογήσουν ληστεία μόνο για το βάρος του χρυσού.
Οι ευθύνες και η ασφάλεια του Λούβρου
Πολιτικοί, αστυνομία και υπεύθυνοι ασφαλείας του Λούβρου δέχονται σφοδρή κριτική, επειδή δεν κατάφεραν να αποτρέψουν τη ληστεία. Η χαλαρή εξωτερική επιτήρηση, που επέτρεψε σε ανυποψίαστο συνεργείο ανύψωσης επίπλων να σταθμεύσει έξω από το μουσείο, φαίνεται ότι έκανε το Λούβρο πιο ελκυστικό στόχο σε σχέση με τα αυστηρά φυλασσόμενα κοσμηματοπωλεία της Πλας Βαντόμ.
«Τα τελευταία δέκα χρόνια βλέπουμε μια μετατόπιση, οι ληστές δεν στοχεύουν πλέον πίνακες, αλλά πολύτιμα μέταλλα και διαμάντια», λέει ο Άρθουρ Μπραντ, γνωστός ντετέκτιβ στο χώρο της τέχνης. Οι περισσότεροι ληστές τέχνης περιμένουν να αποκομίσουν περίπου το ένα τρίτο της αξίας των αντικειμένων κατά τη μεταπώληση, αλλά για τόσο γνωστά κοσμήματα είναι δύσκολο να εκτιμηθεί το μέγεθος της αγοράς.
Η πώληση των κλοπιμαίων κομμάτι – κομμάτι θα μπορούσε να αποφέρει οικονομικό όφελος, αλλά θα κατέστρεφε οριστικά την ιστορική τους σημασία. Η γαλλική αστυνομία αγωνίζεται να τα εντοπίσει προτού συμβεί αυτό. Μόλις τον περασμένο μήνα, το υπουργείο Εσωτερικών της Αιγύπτου ανακοίνωσε, ότι ένα χρυσό βραχιόλι 3.000 ετών που είχε κλαπεί από το Μουσείο του Καΐρου έλιωσε.
Παρότι ο υπουργός Δικαιοσύνης Ζεράλ Νταρμανέν χαρακτήρισε τα κοσμήματα «ανεκτίμητα», πολλά από αυτά είχαν πραγματικές τιμές πριν μπουν στις προθήκες του Λούβρου. Ο μεγάλος διαμαντένιος φιόγκος της Αυτοκράτειρας Ευγενίας, που εκλάπη την Κυριακή, αγοράστηκε το 2008 με τη στήριξη της ομάδας δωρητών Friends of the Louvre έναντι 6,72 εκατομμυρίων ευρώ. Πριν από αυτό, είχε βγει σε δημοπρασία του Christie’s στη Νέα Υόρκη, προτού το μουσείο παρέμβει για ιδιωτική αγορά. Το κόσμημα είχε πάψει να ανήκει στα γαλλικά κοσμήματα του στέμματος 121 χρόνια νωρίτερα, όταν πωλήθηκε σε δημόσιο πλειστηριασμό για 42.200 γαλλικά φράγκα, περίπου δηλαδή 85.000 ευρώ.
Ένα σμαραγδένιο περιδέραιο και σκουλαρίκια της Αυτοκράτειρας Μαρίας Λουίζας αποκτήθηκαν από το μουσείο το 2004 από τον Βαρόνο Ελί ντε Ρότσιλντ, σύμφωνα με τα αρχεία του Λούβρου. Η αείμνηστη σύζυγός του τα είχε στην κατοχή της, και προηγουμένως είχαν περάσει από τα χέρια των κοσμηματοπωλείων Van Cleef & Arpels.
Μια τιάρα της Αυτοκράτειρας Ευγενίας πωλήθηκε σε δημοπρασία του Sotheby’s στη Γενεύη το 1992 για πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια και αργότερα δόθηκε στο μουσείο. Η λεία της πρόσφατης ληστείας περιλαμβάνει επίσης τιάρες, ένα ζαφειρένιο περιδέραιο και αντίστοιχα σκουλαρίκια από τις συλλογές των Βασιλισσών Μαρίας Αμελίας και Ορτάνς, που αγοράστηκαν το 1985, ενώ το αρχαιότερο αντικείμενο, μια αναμνηστική καρφίτσα-λειψανοθήκη, εντάχθηκε στη συλλογή το 1887.
Από το Παρίσι στην Αμβέρσα;
Ο Ρομπ φαν Μπέουρντεν, ειδικός στα διαμάντια με 45 χρόνια εμπειρίας και έδρα την Αμβέρσα, θεωρεί πως, αν και τεχνικά είναι δυνατόν να ξανακοπούν οι λίθοι, το πιο πιθανό είναι η ληστεία να έγινε κατόπιν παραγγελίας. «Λένε πάντα ότι όπου κι αν κλαπεί ένα διαμάντι, στο Παρίσι, στην Πράγα ή στη Μαδρίτη, είναι πολύ πιθανό να καταλήξει στην Αμβέρσα», δηλώνει.
«Αλλά δε νομίζω ότι κάποιος θα ρίσκαρε τα χέρια του με κάτι τόσο «διάσημο». Αν δεν πρόκειται για κλοπή κατά παραγγελία, τότε μάλλον θα καταλήξουν κάπου στην Αμβέρσα, και μακάρι να μη γίνει για την τιμή του χρυσού, γιατί τότε θα αποφέρουν ελάχιστα».
Αμφιβολίες για τον «επαγγελματισμό» της συμμορίας
Έχουν εκφραστεί ερωτήματα για τον βαθμό οργάνωσης των δραστών. Ενώ πήραν τα περιδέραια και άλλα κοσμήματα, άφησαν ανέπαφο το διαμάντι «Régent» των 140 καρατίων και έριξαν μια κορώνα με πάνω από 1.000 διαμάντια. Δεν είναι σπάνιο κλεμμένα αντικείμενα να εγκαταλείπονται αργότερα σε δημόσιους χώρους ή να εμφανίζονται ξανά δεκαετίες μετά.
Το 2018, δύο στέμματα και ένα σκήπτρο της σουηδικής βασιλικής οικογένειας που είχαν κλαπεί, βρέθηκαν πάνω σε κάδο απορριμμάτων στα προάστια της Στοκχόλμης. Αντίστοιχα, μια συλλογή από αντικέ χρυσά ταμπακιέρες που είχε κλαπεί από αρχοντικό στο Λιντς της Αγγλίας εντοπίστηκε τέσσερις δεκαετίες αργότερα, άθικτη.
Κάποιες φορές, τα κλοπιμαία χρησιμοποιούνται ως διαπραγματευτικό χαρτί από συμμορίες που προσπαθούν να εξασφαλίσουν μικρότερες ποινές για φυλακισμένα μέλη τους, εξηγεί ο Τζούλιαν Ράντκλιφ, ιδρυτής του Art Loss Register. Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι ελπίζει πως τα βασιλικά κοσμήματα θα επιστραφούν «ενωμένα και ακέραια». «Θα ανακτήσουμε τα έργα τέχνης και οι δράστες θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη», τόνισε σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ.
Πηγή: newmoney.gr
- Διαβάστε επίσης: «Εκτοξεύθηκαν» κατά 70% οι πληρωμές με stablecoins στις ΗΠΑ