«Οι σοβαροί επενδυτές κινούνται στρατηγικά στην αγορά γης» αναφέρει ο Παύλος Λοΐζου, Διευθύνων Σύμβουλος της Ask Wire, εξηγώντας ότι η εποχή των trophy assets έχει υποχωρήσει και ότι αυτό που μετρά σήμερα είναι η δυνατότητα αξιοποίησης και η προοπτική απόδοσης. Μιλώντας για μια αγορά που εξισορροπείται το 2025, σημειώνει ότι οι τιμές πώλησης αντέχουν, τα ενοίκια πιέζονται και η προσφορά αυξάνεται, ενώ η δυναμική διαφοροποιείται ανά επαρχία, με τη Λευκωσία και τη Λάρνακα να ανεβαίνουν σταθερά, τη Λεμεσό να εξισορροπείται και την Πάφο με την Αμμόχωστο να εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από ξένους αγοραστές.
Εξηγεί ότι οι καθυστερήσεις στην υλοποίηση έργων «δεν είναι κατ’ ανάγκη ένδειξη αδυναμίας, αλλά στρατηγικής», ενώ σημειώνει ότι η μείωση των επιτοκίων έχει περιορισμένη επίδραση στη μεσαία τάξη, η οποία εξακολουθεί να δυσκολεύεται να αποκτήσει στέγη. Παράλληλα, αναλύει την αλλαγή στο προφίλ της ξένης ζήτησης, τον ενισχυμένο ρόλο των Ισραηλινών επενδυτών και τις πιθανές επιπτώσεις από μια ένταξη της Κύπρου στη Ζώνη Σένγκεν. Στέκεται, τέλος, στην ανάγκη για στοχευμένα μέτρα που θα προστατεύουν την εγχώρια αγορά, καθώς και στον καθοριστικό ρόλο της τεχνολογίας και της Τεχνητής Νοημοσύνης στη διαφάνεια και τον μετασχηματισμό του real estate.
Πιο ισορροπημένο το Real Estate
Πώς βλέπετε να διαμορφώνεται η αγορά ακινήτων το 2025; Ποιες οι μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις σε σχέση με το 2024;
Αν έβαζα έναν τίτλο στη μέχρι σήμερα πορεία της αγοράς ακινήτων το 2025, θα την χαρακτήριζα ισορροπημένη, ιδιαίτερα στο σκέλος των κατοικιών. Οι τιμές πώλησης συνεχίζουν να αυξάνονται, αλλά με χαμηλότερους ρυθμούς σε σύγκριση με την προηγούμενη διετία. Εάν κοιτάξουμε τα ενοίκια -κυρίως στη Λεμεσό- θα δούμε ότι έχουν αρχίσει να υποχωρούν. Ενδεικτικά, να σας αναφέρω ότι από τα υψηλά του 2023, παρατηρούμε μια διόρθωση 10%-15% στις μισθώσεις διαμερισμάτων, χωρίς βεβαίως να υπαινίσσομαι ότι έχουν επιστρέψει σε «προσιτά» επίπεδα.
Η βασική διαφοροποίηση έγκειται στη σταδιακή επαναφορά της ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης. Σε όλες τις πόλεις διατίθενται περισσότερα διαμερίσματα, είτε λόγω ολοκλήρωσης έργων που ξεκίνησαν προ διετίας είτε λόγω νέων αδειών που δημιουργούν μια σταθερή και ισχυρή ροή νέας προσφοράς. Σε αρκετές περιπτώσεις, η προσφορά υπερβαίνει τον όγκο συναλλαγών, ιδίως στα μεσαία και ανώτερα τμήματα της αγοράς.
Συνεπώς, η αγορά κατοικιών δεν υποχωρεί, αλλά εξισορροπείται. Οι τιμές πώλησης αντέχουν, τα ενοίκια πιέζονται και η προσφορά αυξάνεται. Για τους επενδυτές είναι, πιστεύω, η στιγμή να αξιολογήσουν τα δεδομένα και να ζυγίσουν καλά τις αποφάσεις τους, και σίγουρα δεν πρέπει να προχωρήσουν αβίαστα στην όποια επέκταση.
Μια πολυκεντρική αγορά
Με βάση τα στοιχεία σας, σε ποια επαρχία παρουσιάζεται η μεγαλύτερη ζήτηση αυτήν την περίοδο; Υπάρχουν περιοχές που καταγράφουν σημαντική κινητικότητα και άλλες στις οποίες φαίνεται να «πατάει φρένο» η ζήτηση;
Σίγουρα η αγορά γίνεται πιο πολυκεντρική. Λευκωσία και Λάρνακα ανεβαίνουν σταθερά, η Λεμεσός εξισορροπείται, ενώ Πάφος και Αμμόχωστος παραμένουν πιο ευμετάβλητες, λόγω της εξάρτησής τους από ξένους αγοραστές.
Η Λεμεσός παραμένει η μεγαλύτερη αγορά, με 1.295 πωλητήρια έγγραφα το πρώτο τρίμηνο του 2025. Ωστόσο, η ένταση της ζήτησης έχει μειωθεί και η αγορά δείχνει σημάδια κορεσμού. Οι τιμές των διαμερισμάτων αυξήθηκαν μόλις κατά 2,6% σε ετήσια βάση, ενώ τα ενοίκια έχουν διορθώσει, όπως αναφέραμε και προηγουμένως, κατά 10%-15% από το υψηλό του 2023. Την ίδια στιγμή, η προσφορά αυξάνεται, καθώς πολλά έργα ολοκληρώνονται.
Η Λευκωσία και η Λάρνακα καταγράφουν σταθερή ζήτηση. Η Λευκωσία είχε 932 πωλήσεις, κυρίως από ντόπιους αγοραστές (85%), με τις τιμές να παραμένουν σχεδόν στάσιμες (+0,7%). Η Λάρνακα, με 910 πράξεις και ετήσια αύξηση τιμών 5,9%, συνεχίζει να ανεβάζει το προφίλ της, λόγω έργων ανάπλασης και νέων υποδομών. Αντίθετα, η αγορά της Πάφου (829 πράξεις) κινείται περισσότερο από ξένους αγοραστές (68%) και παρουσιάζει ισχυρή αύξηση τιμών, ιδίως σε μονοκατοικίες (+12,9%). Η Αμμόχωστος παραμένει η λιγότερο ενεργή επαρχία, με μόλις 171 πράξεις.
Τα μεγάλα deals δείχνουν τον δρόμο
Οι ακριβότερες πράξεις ακινήτων στη χώρα τι δείχνουν; Πού επενδύουν οι μεγάλοι παίκτες και ποια είναι η εικόνα που προκύπτει για την κατεύθυνση του επενδυτικού ενδιαφέροντος;
Το 2025, οι μεγαλύτερες συναλλαγές στην αγορά ακινήτων αφορούν κυρίως μεγάλα τεμάχια γης προς ανάπτυξη. Από τον Ιανουάριο έως τον Μάιο, οι δέκα πιο ακριβές πράξεις κάθε μήνα ξεπερνούν τα €35-€40 εκατομμύρια, με αποκορύφωμα τον Μάρτιο (€56,5 εκατομμύρια) και τον Μάιο (€38,8 εκατομμύρια). Η ακριβότερη πώληση που έγινε τους πρώτους πέντε μήνες του 2025 αφορά οικόπεδο στην Έγκωμη αξίας €12,5 εκατομμυρίων.
Όσον αφορά το επενδυτικό ενδιαφέρον, βλέπουμε ότι έχει μετατοπιστεί από τις έτοιμες πολυτελείς κατοικίες στη γη, επειδή υπάρχει προοπτική αξιοποίησης. Οι παίκτες αυτοί δεν αγοράζουν για κατοχή, αλλά για ανάπτυξη είτε μεικτής χρήσης έργων είτε πολυκατοικιών για πώληση ή ενοικίαση. Η τοποθεσία παραμένει σημαντικό κριτήριο, αλλά πλέον λαμβάνονται σοβαρά υπόψη δεδομένα, όπως ο συντελεστής δόμησης, η ευελιξία στη χρήση και το αρχικό κόστος αγοράς της γης/επένδυσης.
Άρα, οι σοβαροί επενδυτές κινούνται στρατηγικά στην αγορά γης. Η περίοδος των trophy assets έχει υποχωρήσει, καθώς αυτό που μετρά σήμερα είναι η δυνατότητα αξιοποίησης και η προοπτική απόδοσης.
Η στρατηγική πίσω από τις καθυστερήσεις
Έχετε παρατηρήσει το φαινόμενο να πραγματοποιούνται αγορές, αλλά να καθυστερεί η έναρξη των έργων; Αν ναι, πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό και τι σημαίνει για την εξέλιξη της αγοράς;
Ναι, και είναι πιο έντονο φέτος. Όπως προανέφερα, πολλοί επενδυτές αποκτούν γη, αλλά τηρούν στάση αναμονής, πριν ξεκινήσουν την κατασκευή για στρατηγικούς λόγους. Το κόστος υλικών έχει σταθεροποιηθεί, τα επιτόκια έχουν υποχωρήσει και η αγορά κατοικίας εξακολουθεί να κινείται. Παρ’ όλα αυτά, το μακροοικονομικό και γεωπολιτικό περιβάλλον έχει αλλάξει.
Η αστάθεια στη Μέση Ανατολή, ο αμυντικός αναπροσανατολισμός της Ευρώπης και οι πιο επιθετικές θέσεις των ΗΠΑ σε επενδύσεις προερχόμενες από τρίτες χώρες (π.χ. Κίνα, Gulf) έχουν κάνει αρκετούς παίκτες πιο προσεκτικούς. Ταυτόχρονα, οι εκτιμήσεις απόδοσης σε ορισμένες αγορές δεν βγαίνουν εύκολα -ειδικά όταν το προϊόν απευθύνεται σε ξένο αγοραστή.
Το supply pipeline παραμένει ισχυρό, αλλά η υλοποίηση χρονίζει. Οι σοβαροί developers δεν βιάζονται να μπουν σε μια αγορά που βρίσκεται σε φάση διόρθωσης ή σταθεροποίησης.
Συνεπώς, οι καθυστερήσεις δεν είναι κατ’ ανάγκη ένδειξη αδυναμίας, αλλά στρατηγικής. Το ρίσκο δεν είναι στην κατασκευή, αλλά στην απορρόφησή της από την αγορά. Και όσο η γεωπολιτική παραμένει ρευστή τόσο η προσοχή θα μετατοπίζεται από το «πότε θα χτίσω» στο «πού έχει νόημα να χτίσω».
Εξακολουθεί να πιέζεται η μεσαία τάξη
Πώς επηρεάζει η μείωση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα την αγορά ακινήτων; Μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για την επανενεργοποίηση της μεσαίας τάξης στην αγορά κατοικίας ή να αναμένουμε κυρίως ώθηση σε μεγάλες αναπτύξεις και επενδύσεις;
Η μείωση των επιτοκίων λειτουργεί περισσότερο ως ψυχολογικό σήμα παρά ως καταλύτης. Το μέσο επιτόκιο στεγαστικών δανείων έχει υποχωρήσει από 5,05% (Δεκέμβριος 2023) σε 4,50% (Μάιος 2025), αλλά το υπόλοιπο των στεγαστικών δανείων παραμένει σχεδόν αμετάβλητο -μόλις €30 εκατομμύρια χαμηλότερο. Άρα, η ζήτηση για στεγαστικά δάνεια δεν έχει ανακάμψει ουσιαστικά.
Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους. Πρώτον, οι περισσότεροι ξένοι αγοραστές και μεγάλοι developers κινούνται χωρίς τραπεζικό δανεισμό. Δεύτερον, το πρόβλημα της μεσαίας τάξης είναι κατά κύριο λόγο οι τιμές των ακινήτων, έστω κι αν υπάρχει μείωση του ύψους των δόσεων, από την υποχώρηση των επιτοκίων.
Ακόμα και αν μειωθεί περαιτέρω το κόστος δανεισμού, δεν έχει κανένα νόημα όταν το εισόδημα δεν καλύπτει το δάνειο. Αυτό που λείπει δεν είναι το φθηνότερο χρήμα. Είναι τα προϊόντα με λογική αναλογία δόσης προς μίσθωμα ή εισόδημα. Σήμερα, για αγορά κατοικίας €250.000 με ίδια συμμετοχή 20%, η δόση προσεγγίζει τα €1.250 -ενώ το καθαρό διαθέσιμο εισόδημα πολλών νοικοκυριών κινείται κάτω από αυτό.
Συνεπώς, εάν θέλουμε να δούμε πραγματική επανενεργοποίηση της μεσαίας τάξης, πρέπει να εστιάσουμε στο τι χτίζεται, πού και για ποιον, και όχι τόσο στο κόστος του χρήματος.
Αλλάζουν στρατηγική οι ξένοι αγοραστές
Οι ξένοι αγοραστές φαίνεται να διαδραματίζουν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στην αγορά. Ακούμε ότι ένα ποσοστό περίπου 50% των πωλήσεων ακινήτων αφορά μη Κύπριους αγοραστές, με το ίδιο ποσοστό να σκαρφαλώνει στο 70%-75% στα παράλια. Ποια είναι η δική σας εικόνα σε σχέση με το ποσοστό συμμετοχής των ξένων αγοραστών και πώς κατανέμεται η ζήτηση γεωγραφικά και ποιοτικά;
Οι ξένοι συνεχίζουν να στηρίζουν μεγάλο μέρος της αγοράς, αλλά το προφίλ και η στρατηγική τους έχουν αλλάξει. Παραδοσιακά, αγόραζαν το τελικό προϊόν -διαμερίσματα ή σπίτια για ιδιοκατοίκηση ή εξοχική χρήση. Από το 2022 και μετά, βλέπουμε ολοένα και περισσότερους να τοποθετούνται σε γη, εμπορικά ακίνητα και αναπτύξεις με στόχο την επανεκμετάλλευση. Πολλά από αυτά τα έργα απευθύνονται ξανά σε αλλοδαπούς τελικούς αγοραστές.
Το πρώτο τρίμηνο του 2025, οι ξένοι αγόρασαν το 40% των ακινήτων παγκύπρια. Στην Πάφο, η πλειοψηφία των συναλλαγών (68%) έγινε από αλλοδαπούς. Στην Αμμόχωστο ήταν 52%, στη Λάρνακα 44%, στη Λεμεσό 36% και στη Λευκωσία μόλις 15%. Όμως, αυτοί οι αριθμοί δεν αποτυπώνουν πλήρως την πραγματικότητα.
Πολλές μεγάλες πράξεις -ειδικά για γη με προοπτικές ανάπτυξης ή εμπορικά χαρτοφυλάκια- δεν εγγράφονται ως συναλλαγές στο Κτηματολόγιο, καθώς γίνονται μέσω αγοράς μετοχών εταιρειών που κατέχουν το ακίνητο. Αυτό σημαίνει ότι ένα σημαντικό κομμάτι της αγοράς «κινείται», χωρίς να καταγράφεται τυπικά.
Το ενδιαφέρον των ξένων δεν είναι μόνο ισχυρό, είναι και στρατηγικό. Η μετάβαση από αγοραστές τελικού προϊόντος σε επενδυτές με αναπτυξιακό ορίζοντα αλλάζει τη φύση της ζήτησης, και φέρνει στην επιφάνεια ρυθμιστικά κενά στην παρακολούθηση της αγοράς.
Ήρθαν και θα μείνουν οι Ισραηλινοί επενδυτές
Το ενδιαφέρον από το Ισραήλ είναι αυξημένο το τελευταίο διάστημα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις έχει εκφραστεί και ανησυχία για τη συγκέντρωση ισραηλινών επενδύσεων σε συγκεκριμένες περιοχές. Τι παρατηρείτε εσείς; Ποια παραδείγματα θα ξεχωρίζατε που να επιβεβαιώνουν την αυξημένη παρουσία Ισραηλινών επενδυτών στην κυπριακή αγορά ακινήτων;
Η παρουσία Ισραηλινών επενδυτών στην κυπριακή αγορά έχει αυξηθεί σημαντικά μετά το 2022, τόσο σε αριθμό όσο και σε βάθος. Παλαιότερα περιορίζονταν σε εξοχικές κατοικίες, κυρίως σε Αγία Νάπα και Πάφο. Σήμερα επενδύουν σε projects, αγοράζουν ολόκληρα blocks, συμμετέχουν σε κοινοπραξίες και αποκτούν γη με προοπτική ανάπτυξης σε Λεμεσό, Λάρνακα και εσχάτως και στη Λευκωσία.
Η γεωπολιτική ανασφάλεια στην περιοχή (ιδίως μετά τα γεγονότα Οκτωβρίου 2023) έχει ενισχύσει την ανάγκη για “Plan B” από οικογένειες υψηλού εισοδήματος και επαγγελματίες της τεχνολογίας. Ταυτόχρονα, επιχειρηματικά σχήματα από το Ισραήλ αγοράζουν ακίνητα όχι μόνο για κατοικία, αλλά και για εισόδημα ή για μεταπώληση σε ομοεθνείς. Το ενδιαφέρον δεν είναι μαζικό, αλλά είναι στοχευμένο και συχνά καλά οργανωμένο.
Οι ανησυχίες που διατυπώνονται αφορούν κυρίως τη συγκέντρωση γης σε συγκεκριμένες περιοχές -π.χ. Ζακάκι Λεμεσού ή περιοχές πέριξ της Πράσινης Γραμμής. Είναι λογικό να προκαλούνται ερωτήματα, αλλά δεν υπάρχει ένδειξη ότι πρόκειται για συντονισμένη στρατηγική. Οι Ισραηλινοί αγοράζουν για λόγους ασφάλειας, απόδοσης και ευελιξίας, και όχι για πολιτική επιρροή.
Είναι νομίζω σαφές ότι το ισραηλινό κεφάλαιο είναι εδώ και θα παραμείνει. Αυτό που πρέπει να απασχολεί, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι η προέλευση του επενδυτή, αλλά αν υπάρχουν κανόνες για το πού και πώς επενδύει.
Το στοίχημα της Σένγκεν
Ποια θεωρείτε ότι θα είναι η επίδραση μιας ενδεχόμενης ένταξης της Κύπρου στη Ζώνη Σένγκεν στην αγορά ακινήτων τόσο σε επίπεδο ζήτησης όσο και σε επενδυτικό ενδιαφέρον;
Η Σένγκεν δεν είναι απλώς ένα διοικητικό στάδιο. Λειτουργεί ως μαγνήτης για κεφάλαια από τρίτες χώρες. Η δυνατότητα πρόσβασης σε 27 κράτη μέσω απόκτησης μόνιμης διαμονής στην Κύπρο θα ενισχύσει τη ζήτηση για ακίνητα, κυρίως σε παράλιες περιοχές. Αν δεν υπάρξει αναπροσαρμογή του πλαισίου, το αποτέλεσμα θα είναι πληθωριστικό. Θα υπάρξει, με απλά λόγια, άνοδος των τιμών, συμπίεση της εγχώριας προσβασιμότητας και υπερσυγκέντρωση σε ευάλωτες τοπικές αγορές. Εάν για παράδειγμα έρθουν 1.000 επενδυτές από τρίτες χώρες και αγοράσουν ακίνητο αξίας €300.000+, αυτό συνεπάγεται άμεση εισροή €300 εκατομμυρίων, που ισοδυναμεί με τις συναλλαγές ενός έτους συναλλαγών στη Λάρνακα. Αυτό, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε άνοδο 5%-10% στις τιμές σε Πάφο και Λάρνακα, αν δεν υπάρξουν αντίμετρα.
Η προβλέψιμη πίεση δεν αποτελεί πρόβλημα, εφόσον έχουν προβλεφθεί και ενσωματωθεί ασφαλιστικές δικλείδες. Υπάρχουν ήδη παραδείγματα από άλλες χώρες που έλαβαν μέτρα: η Πορτογαλία κατήργησε τη δυνατότητα απόκτησης Golden Visa μέσω αγοράς κατοικιών σε Λισαβόνα και Πόρτο, η Ισπανία εξετάζει την πλήρη κατάργηση του προγράμματος, ενώ η Ελλάδα αύξησε το ελάχιστο όριο επένδυσης στις €800.000 σε συγκεκριμένες περιοχές, με στόχο την προστασία του ντόπιου πληθυσμού.
Άρα θα πρέπει να μεριμνήσουν οι αρμόδιοι, ώστε η Σένγκεν να λειτουργήσει ως εργαλείο στρατηγικής προσέλκυσης και όχι ανοιχτή πρόσκληση χωρίς όρους. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να μπουν «φίλτρα», όπως ελάχιστη παραμονή, γεωγραφικοί περιορισμοί και συσχέτιση τιμής με την πραγματική επένδυση. Σε διαφορετική περίπτωση, η πρόσβαση θα μετατραπεί σε στρέβλωση.
Χρειάζονται φίλτρα
Θεωρείτε ότι στην Κύπρο θα μπορούσε να μπει «ταβάνι» στη συμμετοχή ξένων επενδυτών στην αγορά ακινήτων ή ένα πλαίσιο για την προστασία της εγχώριας ζήτησης;
Η συζήτηση για πλαφόν στους ξένους αγοραστές δεν είναι θεωρητική, καθώς πλέον είναι απαραίτητη. Η Κύπρος παραμένει από τις λίγες χώρες της ΕΕ χωρίς ουσιαστικούς περιορισμούς ή φίλτρα, την ώρα που άλλες αγορές κινούνται ήδη προς πιο προστατευτικά μοντέλα, όπως αυτά που ανέφερα προηγουμένως.
Τα πράγματα είναι απλά. Εάν δεν υπάρξει παρέμβαση, η αγορά θα γίνει όλο και λιγότερο προσβάσιμη για τους Κύπριους. Όταν αναφέρομαι σε παρέμβαση, δεν εννοώ απαγορεύσεις. Αναφέρομαι σε στοχευμένα μέτρα, εισοδηματικά/φορολογικά όρια, γεωγραφικούς περιορισμούς, ενισχυμένο έλεγχο προέλευσης κεφαλαίων και υποχρέωση φυσικής παρουσίας. Δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβάνουμε τα λάθη άλλων χωρών, όταν μπορούμε να κινηθούμε προληπτικά. Πόσο μάλλον όταν έχουμε τη δυνατότητα, το πλεονέκτημα καλύτερα, να δούμε όχι μόνο τα λάθη που έχουν κάνει, αλλά και τις διορθωτικές τους κινήσεις. Το ζητούμενο δεν είναι να σταματήσουν οι ξένες επενδύσεις, αλλά να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο που θα εξυπηρετεί την οικονομία, χωρίς να εξαντλεί την κοινωνία.
Απαραίτητη η τεχνολογία στο Real Estate
Πώς αλλάζει η αγορά ακινήτων με την ενσωμάτωση τεχνολογικών εργαλείων και Τεχνητής Νοημοσύνης; Σε ποιους τομείς βλέπετε τη μεγαλύτερη επίδραση;
Η τεχνολογία στην αγορά ακινήτων περνά από το στάδιο του «ωραίου να υπάρχει» στο «απαραίτητο για να λειτουργήσεις». Δεν μιλάμε πλέον για ψηφιοποίηση εγγράφων, αλλά για ανάλυση δεδομένων, αυτοματισμούς και προβλεπτικά μοντέλα σε πραγματικό χρόνο.
Η μεγαλύτερη επίδραση εντοπίζεται:
• Στις αυτοματοποιημένες αποτιμήσεις, που πλέον δεν βασίζονται σε στατικές συγκρίσεις, αλλά σε διαρκή ενημέρωση από χιλιάδες συναλλαγές και αγγελίες.
• Στην παρακολούθηση απορρόφησης και ρυθμού πωλήσεων ανά έργο, που επιτρέπει στους επενδυτές να εντοπίζουν υπερπροσφορά ή ευκαιρίες πριν γίνουν προφανείς.
• Στην ενσωμάτωση γεωχωρικών και λειτουργικών δεδομένων: από ζώνες και άδειες μέχρι κατανάλωση ενέργειας και προσβασιμότητα.
Η Ask Wire αναλύει σε πραγματικό χρόνο πωλήσεις και απόθεμα για πάνω από 800 αναπτύξεις στην Κύπρο, δείχνοντας πού πωλούνται τα διαμερίσματα, με τι ταχύτητα και σε ποιο εύρος τιμής ανά τετραγωνικό. Αυτή η πληροφόρηση αλλάζει τη συμπεριφορά developer, τραπεζίτη και επενδυτή. Η τεχνολογία δεν είναι πλέον ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αλλά η βάση λειτουργίας, και όσοι επενδύουν χωρίς πρόσβαση σε πραγματικά δεδομένα, απλώς ελπίζουν ότι έχουν δίκιο.
Ασσυμετρία πληροφόρησης
Μπορεί η τεχνολογία να προσφέρει λύσεις στο πρόβλημα της διαφάνειας και της πληροφόρησης στην αγορά ακινήτων; Ποια είναι τα επόμενα βήματα για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του real estate στην Κύπρο;
Η απουσία διαφάνειας είναι διαχρονικό πρόβλημα στην κυπριακή αγορά ακινήτων και η τεχνολογία είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να διορθώσεις την ασυμμετρία πληροφόρησης μεταξύ πολιτών, τραπεζών, δημοσίου και developers.
Η λύση απαιτεί τρεις ταυτόχρονες κινήσεις:
1. Ενοποίηση δημόσιων δεδομένων: τίτλοι ιδιοκτησίας, πολεοδομικές ζώνες, άδειες οικοδομής, ενεργειακά πιστοποιητικά και στοιχεία κατανάλωσης πρέπει να ενωθούν σε έναν ενιαίο ψηφιακό φάκελο ανά ακίνητο.
2. Αυτόματη αποτύπωση αγοραστικής και ενοικιαστικής δραστηριότητας, με δημοσίευση δεικτών σε σταθερή βάση (όπως ήδη εφαρμόζει η Κεντρική Τράπεζα σε συνεργασία με παρόχους δεδομένων).
3. Δημιουργία ενός “real estate ID” για κάθε ακίνητο, ώστε κάθε συναλλαγή, χρήση και μεταβολή να καταγράφεται διαφανώς.
Η Ask Wire έχει ήδη χτίσει τέτοιου τύπου υποδομές για δημόσιους φορείς και θεσμικούς, παρέχοντας παρακολούθηση αγοράς σε επίπεδο δρόμου, έργου και developer. Αυτό δεν είναι μελλοντική δυνατότητα, είναι διαθέσιμο σήμερα, αλλά λειτουργεί σε ένα «παράλληλο σύμπαν» από το δημόσιο σύστημα.
Είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτό ότι δεν υπάρχει λειτουργική αγορά χωρίς πρόσβαση στην ίδια πληροφόρηση για όλους. Αν δεν οργανωθούν τα δεδομένα, η αγορά θα συνεχίσει να δουλεύει με βάση φήμες και προνομιακή πληροφόρηση. Η τεχνολογία μάς δίνει τη λύση, και το ζητούμενο είναι να υπάρξει η πολιτική βούληση.
Διαβάστε επίσης: Τα στεγαστικά σχέδια και οι προτεραιότητες του ΥΠΕΣ για το 2026