Η εικόνα ήταν σχεδόν σουρεαλιστική. Η Nvidia ανακοίνωσε στις 19 Νοεμβρίου το πιο εκρηκτικό τρίμηνο της ιστορίας της: έσοδα 57 δισ. δολαρίων, περιθώριο κέρδους πάνω από 70%, και ζήτηση για τα πιο εξελιγμένα τσιπ της «off the charts», όπως είπε χαρακτηριστικά ο Jensen Huang.
Παρ’ όλα αυτά, η μετοχή όχι μόνο δεν απογειώθηκε, αλλά υποχώρησε 3% την επόμενη ημέρα και βρίσκεται πλέον 13% κάτω από το υψηλό του Οκτωβρίου.
Το γεγονός έχει βαρύνουσα σημασία: όταν ακόμη και τα καλύτερα δυνατά νέα δεν φτάνουν για να στηρίξουν τις τιμές, σημαίνει ότι ένα bull market έχει αρχίσει να χάνει τη δύναμή του.
Η διάθεση των επενδυτών έχει μετατοπιστεί από την αισιοδοξία στη μοιρολατρία, σχολιάζει ο Economist. Οι μετοχές εκτοξεύονται εδώ και χρόνια, τροφοδοτούμενες από την ελπίδα ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα εκτινάξει τα κέρδη — μια ελπίδα που πλέον οι περισσότεροι επαγγελματίες επενδυτές θεωρούν υπερβολικά αισιόδοξη.
Σε γενικές γραμμές, η πρόσφατη διόρθωση είναι απολύτως διαχειρίσιμη. Αν και ο δείκτης S&P 500 των μεγάλων αμερικανικών εταιρειών έχει υποχωρήσει κατά 4% από το υψηλό του Οκτωβρίου, παραμένει 84% πάνω από το χαμηλό του 2022. Αλλά το να πέφτουν οι μετοχές όταν τα νέα είναι καλά αποτελεί ανησυχητική ένδειξη ότι το πολύχρονο bull market μπορεί επιτέλους να φτάνει στο τέλος του. Οι traders είναι ήδη στην τσίτα, και την εβδομάδα που έρχεται θα παρακολουθούν στενά για σημάδια ότι το sell-off μπορεί να επιταχυνθεί.
Μια αγορά που δεν ξέρει πια πώς να διαβάσει τα σημάδια
Το πρώτο «σήμα κινδύνου» είναι η απόλυτη αστάθεια στην ερμηνεία των νέων δεδομένων. Την επομένη των αποτελεσμάτων της Nvidia, η μετοχή της ανέβηκε 5% στο άνοιγμα, συμπαρασύροντας S&P 500 και Nasdaq. Μέσα σε λίγες ώρες, όμως, όλα γύρισαν στο κόκκινο.
Ταυτόχρονα, ο δείκτης μεταβλητότητας VIX — που μετράει τον φόβο στη Wall Street — εκτοξεύθηκε από το 19 στο 28 μέσα σε λιγότερο από τρεις ώρες, μια διακύμανση που κανονικά συμβαίνει σε μέρες έντονης κρίσης.
Αυτό ακριβώς αντικατοπτρίζει η αγορά σήμερα: μια βαθιά αβεβαιότητα για το αν ακόμη και τα καλύτερα θεμελιώδη μπορούν να στηρίξουν τις τρέχουσες αποτιμήσεις.
Τα παραδοσιακά καταφύγια παύουν να λειτουργούν
Το δεύτερο ανησυχητικό σημάδι είναι ότι οι συνηθισμένες «άγκυρες ασφάλειας» δείχνουν να αποτυγχάνουν.
Το δολάριο έχει επιστρέψει στον ρόλο του ως ασφαλές καταφύγιο. Αλλά ο χρυσός — που τον Οκτώβριο άγγιξε ιστορικό υψηλό — έχει διολισθήσει 7% και έμεινε σχεδόν αδιάφορος στη φουρτούνα της περασμένης εβδομάδας.
Η συμπεριφορά αυτή πυροδοτεί μια ανησυχία: αν ο χρυσός είναι κι αυτός «φούσκα» και πάψει να αντισταθμίζει τον κίνδυνο, μια απότομη κρίση μπορεί να είναι εξαιρετικά επώδυνη.
Την ίδια στιγμή, στην Ιαπωνία — μια αγορά που συχνά δίνει έγκαιρα σήματα — οι συσχετίσεις μεταξύ νομίσματος, ομολόγων και μετοχών αρχίζουν να μοιάζουν με αναδυόμενη αγορά εν μέσω κρίσης. Το γεν πιέζεται, οι ασιατικές μετοχές πέφτουν και τα ιαπωνικά yields εκτοξεύονται στα υψηλότερα επίπεδα από το 2008. Μια τέτοια τριπλή κίνηση θεωρείται «κακός οιωνός»: δείχνει απορρύθμιση στη σχέση ρίσκου/ασφάλειας.
Η ασταθής Wall Street και το φαινόμενο του «rally chasing»
Στην άλλη πλευρά του Ειρηνικού, η Wall Street πέρασε μια από τις πιο τεταμένες εβδομάδες της χρονιάς. Ο Dow Jones και ο S&P 500 είχαν τετραήμερη πτώση πριν το rebound στις πρώτες ώρες της συνεδρίασης της Πέμπτης, το οποίο όμως μετατράπηκε στο μεγαλύτερο ενδοσυνεδριακό sell-off από τον Απρίλιο. Κι όμως, μέχρι το κλείσιμο της Παρασκευής, ξανά αλλαγή σκηνικού: νέα άνοδος.
Το πρόβλημα, όμως, κρύβεται κάτω από την επιφάνεια.
Οι επενδυτές δεν αγοράζουν επειδή βλέπουν θεμελιώδη αξία, αλλά επειδή η αγορά ανεβαίνει και δεν θέλουν να «μείνουν απέξω». Αυτό δημιουργεί «air pockets» — κενά ρευστότητας όπου η άνοδος στηρίζεται σε εφήμερη δυναμική και μπορεί να αντιστραφεί βίαια.
Αυτό εξηγεί και το εξαιρετικά νευρικό rotation της εβδομάδας: από τα υπερτιμημένα megacap τεχνολογικά χαρτιά προς τους πιο αμυντικούς κλάδους.
- Καταναλωτικά αγαθά: +2,2% στον μήνα
- Υγεία: +7,1%
- S&P 500: –3,5%
Δεν πρόκειται τόσο για «πτήση προς την ποιότητα», όπως σημειώνει ο Jim Baird της Plante Moran. Πρόκειται μάλλον για αναζήτηση φθηνότερων αποτιμήσεων και προσπάθεια απεξάρτησης από την υπερσυγκέντρωση ρίσκου στην AI-mega-cap φούσκα.
Το déjà vu της φούσκας του 2000
Κι όμως, μέσα σε αυτή τη γενικευμένη μοιρολατρία, υπάρχει μια μνήμη που κρατά τους επενδυτές «κολλημένους» στην αγορά: η φούσκα του dot-com.
Από το 1995 έως το 2000, ο Nasdaq κατέγραψε 12 διορθώσεις άνω του 10%. Όποιος πούλησε στην τέταρτη, την πέμπτη ή ακόμη και τη δωδέκατη πτώση — έχασε. Όποιος έμεινε μέσα, είδε σωρευτική άνοδο σχεδόν 1.100%.
Αυτός είναι ο λόγος που, παρά τα δυσοίωνα σημάδια, η αγορά δεν έχει πανικοβληθεί. Και ίσως εξηγεί και το σημερινό παράδοξο:
όλοι φοβούνται ότι η πτώση θα συνεχιστεί — αλλά όλοι ξέρουν ότι το να βγεις τώρα μπορεί να είναι το μεγαλύτερο λάθος.
Η αγορά βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής όπου:
- οι αποτιμήσεις είναι τεντωμένες,
- τα παραδοσιακά «σήματα» δεν λειτουργούν,
- τα καταφύγια φαίνονται αναξιόπιστα,
- και η ψυχολογία είναι εύθραυστη.
Κι όμως, η συλλογική μνήμη των αγορών είναι ισχυρότερη από τον φόβο: οι μεγάλες ανόδοι πάντα γεννιούνται μέσα σε περιόδους ακραίας αμφιβολίας.
Πηγή: nafemporiki.gr
Διαβάστε επίσης: Γιατί η βουτιά του Bitcoin γίνεται τώρα κρίσιμος δείκτης για τις αγορές